του Vadim Chernobrov
απ’ το βιβλίο "Mysteries and Paradoxes of Time"
Μέχρι τον 19ο αιώνα, σκληρές μάχες διεξάγονταν στην αμερικανική ήπειρο, μεταξύ των ιθαγενών Ινδιάνων και των λευκών αποίκων. Τελικά οι ντόπιοι νικήθηκαν, αποδεκατίστηκαν και οι Η.Π.Α. ήταν γεγονός. Όμως παρόλο που οι λευκοί νίκησαν σε αυτόν τον μακρόχρονο πόλεμο, πολλά μυστηριώδη περιστατικά έχουν καταγραφεί για Ινδιάνους πολεμιστές που παρουσιάζοντας κάποιες μυστηριώδεις δυνάμεις, αποδείχθηκαν άτρωτοι στη φονική δύναμη των λευκών.
Μέσα από θρύλους και παραδόσεις, αλλά και από επιτόπου μαρτυρίες Ινδιάνων και λευκών, φαντάζουν σαν παιδικά παραμύθια οι περιπτώσεις «ιδιαίτερων» πολεμιστών, που οι μαγικές τους δυνάμεις τους έκαναν άτρωτους. Ας δούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις:
- Βρισκόμαστε στα 1865 και στη μάχη του ποταμού Powder river. Ο αρχηγός της φυλής των Τσεγιέν επιχειρεί ένα επιδεικτικά αργό περίπατο, καβάλα στο άλογό του, μπροστά απ’ τους λευκούς στρατιώτες. Αυτοί βλέποντας την ευκαιρία να σκοτώσουν τον Ινδιάνο αρχηγό πυροβολούν εναντίον του κατά βούληση, αλλά κατά περίεργο τρόπο όλες οι σφαίρες αστοχούν. Και ενώ οι λευκοί τρίβουν τα μάτια τους, οι Τσεγιέν γνωρίζουν ότι ο αρχηγός τους είναι άτρωτος καθώς φοράει ένα κάλυμμα κεφαλής με μαγικές ιδιότητες.
- 25 Ιουνίου 1876, στη μάχη των Ινδιάνων με το 7ο Σύνταγμα Ιππικού: ξανά ο Ινδιάνος αρχηγός εμφανίζεται φορώντας ένα ιδιαίτερο κάλυμμα κεφαλής, έναν μανδύα και μια πολύχρωμη ζώνη. Ντυμένος έτσι οδηγεί το ιππικό των Ινδιάνων μπροστά από τους λευκούς στρατιώτες … Κι όμως τα πυκνά πυρά των λευκών, μυστηριωδώς ούτε που τραυματίζουν τους Ινδιάνους. Όταν γυρίζουν στον καταυλισμό τους, ο αρχηγός λύνει τη ζώνη του και αρχίζουν να πέφτουν μία-μία οι σφαίρες των λευκών. Η μαγική ζώνη τις είχε τραβήξει σαν μαγνήτης, προστατεύοντας όχι μόνο τον αρχηγό αλλά και τους πολεμιστές του … Μια μαγική ζώνη-αλεξίσφαιρο;
- Τον Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς, άλλο ένα ανεξήγητο περιστατικό καταγράφεται. Το ιππικό των λευκών επιτίθεται στην κατασκήνωση των Τσεγιέν και αυτοί καταφεύγουν σε ένα στενό φαράγγι, όπου μπορούν να προστατευτούν πολύ καλά. Κι ενώ οι λευκοί έχουν αποκλείσει τους Ινδιάνους, αλλά για μια ολόκληρη μέρα δεν μπορούν να τους πλησιάσουν, ξαφνικά ένας γέρος Ινδιάνος, περπατάει επιδεικτικά προς τον στρατό των λευκών, κάθεται με την ησυχία του και αρχίζει να καπνίζει την πίπα του. Τα πυρά των λευκών, όσο πυκνά κι αν είναι δεν του προκαλούν γρατσουνιά. Μετά από λίγο το «θαύμα» παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς άλλος ένας Ινδιάνος βγαίνει απ’ την κρυψώνα του και συντροφεύει τον γέρο, καπνίζοντας κι αυτός την πίπα του, όντας κι αυτός άτρωτος απ’ τις σφαίρες.
- 1890. Μάχη Ινδιάνων και λευκών στον ποταμό Wounded Knee. Ο μάγος των Σιου «Μαύρο Ελάφι» οδηγεί μια ομάδα πολεμιστών της φυλής , κρατώντας μπροστά του το μαγικό του τόξο. Ξανά τα πυκνά πυρά ούτε που τους τραυματίζουν. Το «Μαύρο Ελάφι» ανήκει σε μια ειδική κατηγορία ανθρώπων προικισμένων με μαγικές δυνάμεις, τους οποίους οι Σιου αποκαλούν "Vacan" (οι «μυστηριώδεις»).
Αυτά είναι λίγα από τα περιστατικά που συνδέουν τους Ινδιάνους της Αμερικής, με ένα μαγικό παρελθόν, το οποίο σήμερα αγνοούμε ή δεν θέλουμε καν να το δούμε και να το αναγνωρίσουμε. Μοναδικοί μάρτυρες, λέει ο συγγραφέας, αυτοί οι μάγοι–πολεμιστές που πρωταγωνίστησαν στα περιστατικά αυτά, ίσως οι τελευταίοι μυημένοι στα απόκρυφα μυστικά της Φύσης που κατείχαν οι πρόγονοί τους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου