Βοσκοτόπι σε έκταση όπου άλλοτε υπήρχε ζούγκλα

Βοσκοτόπι σε έκταση όπου άλλοτε υπήρχε ζούγκλα
Δέκα στρέμματα τροπικού δάσους καταστρέφονται κάθε 18 δευτερόλεπτα εξαιτίας της εκτροφής βοοειδών στην Αμαζονία, ανακοίνωσε η Greenpeace. Η πρόσφατη έκθεση της οικολογικής οργάνωσης για την κατάσταση του μεγαλύτερου πνεύμονα οξυγόνου του πλανήτη όμως δεν συνιστά μόνο μία καταγγελία των πολυεθνικών. Περιλαμβάνει και μια ανατριχιαστική περιγραφή της ζωής των Ινδιάνων της περιοχής, ενός λαού που βρίσκεται σε καθεστώς οιονεί δουλείας.

Oι σκλάβοι του 21ου αιώνα είναι καταδικασμένοι να σβήσουν μαζί με τη γη από την οποία δεν μπορούν να δραπετεύσουν. Από ψηλά, είναι εύκολο να τους εντοπίσεις. Με ένα μικρό αεροπλάνο, ακολουθώντας τις στήλες του καπνού που υψώνονται πάνω από τον πυκνό πράσινο μανδύα της Αμαζονίας, φτάνει κανείς στα ξέφωτα που δημιουργήθηκαν από την καταστροφή του δάσους. Εκεί υψωνόταν μέχρι χθες ακόμη- έως 50 μέτρα από το έδαφοςένας πράσινος κόσμος γεμάτος ομορφιά και νερό. Σήμερα είναι μια επίπεδη έκταση που μέσα σε μερικά χρόνια θα ξεραθεί εντελώς. Ένας τόπος χωρίς μέλλον, όπου ζουν άνθρωποι χωρίς μέλλον. Η τελευταία έρευνα της Greenpeace, γράφει ο Αντόνιο Τσαντσούλο στην ιταλική «Λα Ρεπούμπλικα», απαίτησε τρία χρόνια δουλειάς και δεν είναι μόνο μια λεπτομερής καταγγελία των ευθυνών των γιγάντιων εταιρειών εμπορίας κρέατος, που καταστρέφουν το δάσος για την εκτροφή βοοειδών. Είναι μια ανατριχιαστική περιγραφή ενός τόπου στους τροπικούς, τον οποίο λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες συμμορίες ενόπλων με την ανοχή της βραζιλιανής κυβέρνησης.

«Μερικές φορές οι άνθρωποι των τσιφλικάδων, των fazenderos, έφταναν με φορτηγά, ισοπέδωναν τις καλύβες και έκαιγαν τα πάντα» λέει η Κιάρα Καμπιόνε, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace για τα δάση.

«Όποιοι ήθελαν να ζήσουν, ήταν υποχρεωμένοι να υπογράψουν ένα συμβόλαιο βασισμένο σε μια δραματική και στοιχειώδη ανταλλαγή: ισόβια δωρεάν δουλειά με αντάλλαγμα ένα φλιτζάνι ρύζι και να περνούν τη νύχτα κλειδωμένοι, πολλοί μαζί, μέσα σε κλουβιά... Άλλες φορές η αγωνία παρατείνεται. Τα χρέη των ακτημόνων συσσωρεύονται σταδιακά, μέχρι που ο απελπισμένος είναι υποχρεωμένος να παραχωρήσει την ελευθερία του για να σώσει τη ζωή του».

Χιλιάδες θύματα
Δεν πρόκειται για εξαιρέσεις. Σύμφωνα με την Dirty List, τη «Βρώμικη Λίστα» που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Φεβρουάριο, οι δουλέμποροι έχουν συγκεντρωθεί κυρίως στα κρατίδια Μάτο Γκρόσο και Παρά της Βραζιλίας και τα θύματά τους είναι χιλιάδες. Η καταγγελία επιβεβαιώνεται από μία έκθεση του ΟΗΕ (U.Ν. report GeoΑmazonia) στην οποία αναφέρεται πως ανάμεσα στο 1960 και το 1970 η δουλεία επανεμφανίστηκε στη Βραζιλία «ως συνέπεια της επέκτασης της σύγχρονης γεωργίας στην Αμαζονία.

Η καταστροφή αυτή, σύμφωνα με την Greenpeace, έχει ονοματεπώνυμο. Η οικολογική οργάνωση «δείχνει» τις τρεις γιγάντιες βραζιλιάνικες εταιρείες κρέατος και δέρματος: Βertin, Jbs, Μarfrig. Αυτές είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην κοινωνική και την περιβαλλοντική καταστροφή που εκτυλίσσεται στην Αμαζονία και στον κόσμο που βλέπει με φρίκη τη βία των δουλεμπόρων, αλλά καταλήγει να αγοράζει τα προϊόντα που είναι καρποί αυτής της βίας. Οι Βertin, Jbs και Μarfrig, αναφέρουν οι οικολόγοι, «εφοδιάζονται τακτικά από κτηνοτροφικές μονάδες που έχουν κόψει δέντρα πολύ πέρα από τα όρια που επιτρέπει ο νόμος· σε αρκετές περιπτώσεις βρέθηκαν αποδείξεις για σχέσεις με τσιφλίκια στα οποία χρησιμοποιούνται σκλάβοι».